Ten aanval !

Nu nog een CD met hondengeblaf en ik ben klaar om mijn buur Walter ( Ik noem hem Wafter ) op een gepaste wijze van antwoord te dienen als hij nogmaals de buurt terroriseert met zijn blaffende lieverdjes.

Vroeg of laat neem ik tegenmaatregelen, zoveel is zeker. ( let op ik gebruik hier niet het woord " wraak ", want zo ben ik nu ook weer niet.)

Ik moet natuurlijk zeker zijn dat hij thuis is op het moment van mijn actie, anders tref ik immers alleen maar de onschuldige overige buurtbewoners. Tijdens een "toevallig weerpraatje " onder buren pols ik hem dan wel over zijn plannen voor de volgende weekends, éénmaal D-day vastgelegd, boek ikzelf onmiddellijk een weekendje city-trip en hoef dan alleen nog mijn tijd af te wachten.

Mijn wraak zal zoet zijn ! ( ik bedoel : mijn tegenmaatregelen )

Lichten uit, verwarming lager, deuren en ramen afgesloten, gordijnen dicht, blaf-CD ingeladen... en dan : speler en boxen op FULL POWER ...

Ik start fluitend mijn auto, kijk nog eens triomfantelijk in de richting van mijn buurman, zwaai desnoods nog eens als afscheidsgroet en stuur dan als een tevreden man richting mijn tweedaagse bestemming. In gedachten mijmer ik al hoe het zal zijn als wij 's anderdaags 's avonds terug komen...

"Ik begrijp er niets van Wafter, moet zijn dat mijn diertjes nog last gehad hebben van verlatingsangst, volgens mij is dat na enkele maanden voorbij, goed dat je mij verwittigd hebt want als wij thuis zijn hoor je ze echt niet "....( hahahaha...)

Dag vrienden van Gaia !