Oversize me !

Tenerife is een paradijselijk eiland op 4 uur vliegen van Brussel. Zon , zee, natuur en cultuur. Het is dus niet verwonderlijk dat volgepropte chartervluchten continu toeristen ophalen om ze een week later in dezelfde volgepropte vliegtuigen maar dan met een aanzienlijke over-load ( wegens zelf ook opgepropt ) en lichtjes verkleurd , terug naar hun land van herkomst te vliegen.
De doorsnee tenerife-toerist is dan wel een klein maandloon armer , maar heeft ongetwijfeld waar voor zijn geld gehad. " Waar ", is dan vooral letterlijk te begrijpen als " etenswaar ". Ik wil het nog niet eens hebben over de die-hards die full-board geboekt hebben, laat staan over de nieuwe trend met hoog kamikaze-gehalte , die door de all-inclusive formules geboden wordt.
Neem gewoonweg de klassieke half-boarder. Wat die in zijn " vreetschuur " voorgeschoteld krijgt tart alle verbeelding. Het is eenvoudiger een lijst te bedenken van ontbrekende gerechten , dan een opsomming te betrachten van de menu-variatie die de buffet-formule aanbiedt. Het is aangewezen je verstand op nul te zetten, wil je niet door decadente schaamte overmand worden. De paradox van de overvloed, die overigens sociaal ingestelde mensen zich hier moeiteloos laten welgevallen , viert hier hoogtij.
Dit gezegd zijnde is de " cultuur " op het eiland dus haast uitsluitend " vreetcultuur " van het hoogste gehalte. Nu ja, langer dan een week houden de meesten het toch niet vol , zodat over-kill nu ook weer geen echt gevaar vormt.
De overige troeven : zon en zee : eveneens overvloedig en aan te raden.
Natuur: De doorsneetoerist vergenoegt zich met kunstmatig aangeplante palmsoorten langs de wandeldijk voor de torenhoge hotels, waar schreeuwerige neons en frietgeur de hoofdmoot van de " natuur" uitmaken.
De echte natuurlijke sites van dit vulkaaneiland vormen een vluchtoord voor degenen die ingevolge indigestie of andersoortige welvaartsaandoening even een rustdag willen inlassen.
Merkwaardige toestanden , en toch een aanrader ( vooral met kinderen ! en niet te dikwijls )
De " boys " hebben trouwens al gesolliciteerd om de trip jaarlijks te herhalen ( ttz. tot we ( de grootouders ) dood zijn, hebben ze verduidelijkt , dan mogen we stoppen, oef ! )
Jill heeft geen commentaar gegeven, maar was duidelijk eveneens in haar sas .