Ontgoocheling

Ik ben geen belezen man. Buiten de schoolse literatuuropgaves in lang vervlogen tijden heb ik tot mijn schande weinig fictie- geschriften tot mij genomen. Een weekblad en vakliteratuur zijn zowat mijn belangrijkste papieren informatiebronnen geweest.
Mijn literaire bagage beslaat dus enkele tientallen niet al te volumineuze boekwerken waarvan de werken van Willem Elschot de hoofdmoot uitmaakt. Zijn beste ( en dunste ) boekje vind ik zondermeer " Kaas " , beklijvend vond ik " de ontgoocheling ".
Ik kom op dit onderwerp omdat ik enkele weken al rondloop met een " buikgevoel " waarbij ontgoocheling een basisingrediënt vormt. Confrontatie met "onwaarheden " en inzichten die plots een nieuwe wending krijgen , geven een wrange nasmaak en zijn moeilijk verteerbaar.
Gezien de tijd alle wonden heelt, zal het kwestie zijn om geduld te betonen. Daarbij denk ik wel eens aan het gezegde : " ik kloeg dat ik geen schoenen had, tot ik iemand ontmoette die geen voeten had ".
Ondertussen kan wat afleiding natuurlijk ook nooit kwaad.
Daarom morgen met gans de familie naar Zuiderse oorden.
Bij leven en welzijn terug op post na het herfstverlof .