Allerzielen

Terug even ernstig . November is immers de maand waarin wij onze doden gedenken. Het is dus minstens gepast om even bij dit onderdeel van het leven stil te staan. Enige weken terug kreeg ik van een vriend een handig beschouwend boekje van Theo Kars : "Praktisch verstand". Ik heb het haast in één adem uitgelezen, wellicht omdat ik de meeste gedachten kon bijtreden. In die mate zelf dat ik nu moet opletten om mijn blogs niet te zeer door Kars bevindingen te laten sturen. Ditmaal doe ik het toch omdat zijn overwegingen waard zijn om er even bij stil te staan.
Vooral de eeuwige vraag die mensen zich stellen over hoe het zal zijn na de dood, wordt hier duidelijk op een originele wijze toegelicht . " Wij kunnen overigens weten hoe het is om dood te zijn. Het is immers dezelfde toestand als die waarin wij ons bevonden voor we verwekt waren. Met onze dood keert deze toestand terug, het een is hetzelfde als het ander, ... het is namelijk niet-zijn . " Wie er over nadenkt zal toegeven dat dit een toestand was die ons niet angstig hoeft te stemmen.
Anders gezegd: " Het meest huiveringwekkende van alle kwaden, de dood, is iets wat ons eigenlijk niet aangaat, want wanneer wij er zijn is de dood er niet, en wanneer de dood er is , zijn wij er niet meer ".
Een troostende gedachte , toch ?
Zowat de grootste kwelling van de dood lijkt mij dat ik dan niet meer met de " boys" en Jill naar tenerife kan. ( grapje )
Neemt niet weg dat wij tijdens ons leven degenen die ons dierbaar waren in onze herinnering moeten blijven koesteren.