gedicht

"Vrienden van de poëzie " is een verademing in de haast ondraaglijke lichtheid van het dagelijks vlaams TV-aanbod. Natuurlijk geen programma om een avond mee te vullen en ongetwijfeld bestaat de kracht erin dat het juist zo kort en pretentieloos is.
Nu moet ik toegeven dat ik amper nog deelneem aan de klassieke doelloze kijksessies vanuit uitgezakte positie in mijn ligzetel tot dat de slaap mij overmant.
Dus eigenlijk heb ik geen recht van oordeel meer over de nieuwe programmaplatformen.
Als ik het aanbod overloop zie ik evenwel nog altijd de zelfde soaps, reality-reeksen, C-films en stupide spelletjes , rode lopers en zoektochten achter een man voor Wendy... zoals dat al jaren het geval is.
Ik spreek er mij niet verder over uit, maar denk er het mijne over en heb niet het gevoel dat ik veel mis en dat er veel nieuws onder de zon is.
Een gedicht dan maar:

Voor
was was was
was was
is.

Auteur onbekend, maar ik dank hem hartelijk voor deze mooie woorden.
Dag vrienden van de poëzie.