Vlieg

Mijn leven als " milicien" kwam onrechtstreeks ter sprake in mijn vorige post. Ik liet al verstaan dat ik " anti-militarist " was. Dat was " bon ton" , en als dusdanig ben ik het nog altijd. Zij het met enige nuance. Ik beschouwde toen het leger als een nutteloos en totaal overbodig instituut in de nieuwe tijden die we toen beleefden. Make love, not war ! Toch geen oubollige patriarchale en machtscorumperende instelling, die enkel een jaar tijdverlies voor de dienstplichtige inhield, nog langer in stand houden, zeker!!
Aangezien ik " hogere studies " had gedaan, kwam ik in aanmerking om als officier te dienen, maar idealistisch en enigszins opstandig als ik was, bedankte ik daarvoor en vergenoegde mij met de rol van " piot ".
Daar kreeg ik later ( zonder dat toen toe te geven ) toch wel even spijt van, meer bepaald toen ik tot mijn schade ondervond dat de prerogatieven van het " officierenkorps " een door mij toen ongekende kloof met het voetvolk genoten.
In mijn companie was de discipline ( machtswellust van " boeffers " ( beroepsmilitairen ) ) immers nog " Napoleonistisch " getind.
De majoor was een afstammeling van Bonaparte himself veronderstel ik . Zekere dag stond ik in houding voor zijn riant bureau, in afwachting van een of andere opdracht waarvoor ik geroepen was. Zonder opkijken gaf Napoleon mij zowaar de opdracht om een vlieg die in de ruimte rondcirkelde te vangen. Dat lukte dan nog ook en enigzins opgelucht gooide ik het kreng in de papiermand. Na enkele minuten( nog steeds niet opgekeken ) : de vraag of die vlieg nu dood was? Jawel Majoor ! De hele vertoning was evenwel nog niet pijnlijk genoeg geweest. Majoorke twijfelde aan mijn woorden en eiste dat ik het bewijs van mijn bewering leverde door de vlieg in kwestie uit de papiermand te vissen en hem te tonen. En ook dat lukte dan nog !
Als ik erover terugdenk geloof ik het zelf nauwelijks nog, maar toch is het werkelijk zo gebeurd.
In de sixties was ik zoals het hoorde " links " en dat werd door dergelijke grappen natuurlijk nog wat aangewakkerd.
Eens ik na deze " zwarte periode " in de realiteit van de " struggle for live " kwam te staan zijn mijn linkse waanbeelden wel geleidelijk opgeklaard.

Hij die , als hij 16 is, geen idealist is, heeft geen hart !
Hij die , als hij 60 is, nog idealist is, heeft geen hersens !