Too long ago
Gisteren ontmoette ik bij toeval ( in de supermarkt ) een kamergenoot uit de periode die men vroeger placht af te schilderen als " de schoonste tijd van zijn leven " . Diegenen die het eveneens ondergaan hebben, weten dat ik de " legerdienst " bedoel. Ik herkende zijn vrouw, hijzelf ging met een stok, kaal en grijs en was ( met alle respect ) na haast 40 jaar nog slechts een schim van de " zandstuiver " die wij destijds bij de infanterie verondersteld werden te zijn.
Geforceerde beleefdheidsbetuiging, zo van " je ziet er nog goed uit , wel wat uitgezet, maar verder... ) U kent dat ongetwijfeld. En ... wat doe je nu ...en de kinderen... kleinkinderen...en woon je nog altijd ...waar is de tijd... weet je nog...?
Ik weet niet al te veel meer , wellicht omdat ik onbewust deze periode gebannen heb uit mijn geheugen, met name was ik in die tijden helemaal geen aanhanger van de slogan " schoonste tijd van je leven ". Ik was zelfs uitgesproken anti, en ( was toen al getrouwd ) verzon alle mogelijke trucs om zo min mogelijk bij het " soldaatje spelen " betrokken te worden en zocht bondgenoten bij de dienstoversten die mij dan uiteindelijk toch een permanente doorgangspas bezorgden om 's nachts thuis te kunnen zijn. Mijn compaan was in hetzelfde geval , vandaar dat we bijna elke avond samen gehaast ( want moesten bus en trein nemen ) naar huis trokken.
Verder herinner ik mij nog vaag dat we ook ooit woorden hadden, maar vraag mij niet meer waarom.
Hij was trouwens op velerlei gebied mijn tegenpool, zeg maar dat hij iets te administratief was voor mijn eerdere nonchalante ingesteldheid.
Zo'n geprek eindigt dan steevast met : " we moesten maar eens afspreken ".
Iets in mij zegt dat dat onverstandig is. Het feit dat wij 40 jaar geen van beiden enige moeite gedaan hebben om elkaar terug te zien, wijst er immers op dat de vrienschap van destijds niet waardevol genoeg was , en dat het verzoek nu enkel uit beleefdheid of uit nieuwsgierigheid ingegeven is.
Tijdverlies dat voor beiden een desillussie zal meebrengen. Dus niet doen !
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home