Smakelijk

Sigaretten ( later sigarillo's ) waren tot 4 jaar terug een onmisbaar attribuut van mijn dagbesteding. Ik stond er mee op en ging er mee slapen, zoals men dat pleegt uit te drukken. Ik was fysiek en psychisch " verslaafd ".( zielig, maar het was niet anders ) . Na 4 jaar begrijp ik nog niet goed dat ik er ooit ben kunnen mee stoppen. Vanaf 1 januari kennen we nu een rookverbod in eetgelegenheden , een plausibele maatregel, maar niet voor verslaafde rokers, en ik weet dus waarover ik spreek.

15 Jaar terug was ik in New-York en werd daar geconfronteerd met deze anti-rook hetze die nu hier ingang vindt.

Destijds besteedde ik ook minder aandacht aan het gezegde " wil je weten hoe het hier over 10 jaar is, zie dan hoe het nu is in de US ". Het is verdraaid nog waar ook.

Maar terzake. In NY toen al geen restaurant, hotel ( ook niet op de kamer ), drankgelegenheid, openbare plaats... te vinden met rookgelegenheid. Zelfs op straat had je de indruk dat je nagekeken werd. Ik verzeker u dat ik snakte naar de terugreis na een week. NY roept bij mij enkel hunker naar nicotine op. De overige charme van deze vakantiebestemming werd er goed door vergald. Gelukkig was ik de enige " junk" van mijn gezin .

Ik vrees dat een categorie rokers nu bij ons hetzelfde lot te wachten staat.

Anderzijds blijven hier nog de cafe's en de grijze zone van de tavernes, we regelen het wel op zijn Belgisch, nietwaar ?