Saturday, September 09, 2006

Sport: gezond ?


Uitstapje met goede vrienden wiens daginvulling evenzeer niet meer aan stricte arbeidsreglementeringen gebonden is. Alles mag, niets moet, maar betekent dan ook wel dat de dagelijkse dagindeling al eens minder vanzelfsprekend is. De problematiek is mij natuurlijk bekend , wegens in hetzelfde geval, zodat een brainstorming over dit onderwerp haast vanzelfsprekend is. Ik merk ( niet alleen in dit gezelschap trouwens ) wel dat de wellicht overmoedige " emigratie-plannen " van enkele jaren terug duchtig afzwakken.
Menig gezegde in de trant van " als ik op pensioen ben , zie je mij hier niet meer, zalig nietsen in Frankrijk of Spanje ja, dat zal het worden ! " , klinkt nu al veel genuanceerder en in mijn eigen kennissenkring heeft nog niemand de stap gezet . Naar mijn bescheiden mening zal het ook niet gebeuren !
Verloren dromen dus , waar veel mensen zich tijdelijk aan optrekken, maar die door weinigen effectief uitgevoerd worden! Er zijn immers 100-en één redenen te vinden om alles maar bij het oude te laten. daarbij, zo slecht hebben wij het hier toch niet ?
Emigreren geklasseerd, wat dan wel ?
Hoor ik plots de aankondiging dat er een golf-initiatie op het programma staat.
Mijn mening wordt niet bepaald gevraagd , wegens door partijen bij voorbaat bekend!
Ik denk dan bij mezelf, hoever kan een mens zichzelf kwellen, om toch maar de indruk te hebben met iets zinvol bezig te zijn ?
Met een stick een balletje proberen weg te slaan, het vervolgens achterna lopen om het dan nogmaals te proberen, en dat zo uuuren aan een stuk, met de verwachting vervuld te worden door een mate van feel-good status , maar tevens ook met een aanzienlijk risico om ontmoedigd te worden door tegenspelers , die het waarschijnlijk toch beter onder de knie hebben ; volgens mij is het zoeken achter problemen die er niet zijn !
Ik weet wel , er is de natuurwandeling, de frisse lucht, het gezelschap, de socialising, ...
Overigens, als ik een golfspeler in de aanzet tot de slag op de bal, dat zie doen in een krampachtige pose, met beide knieën tegen elkaar geklemd , en met herhaaldelijke onnatuurlijke zwaaigrimassen, dan kan ik mij niet voorstellen dat zij hun fysiek hiermee een dienst bewijzen.
Ik vraag mij zelfs af er nu en dan geen gekneusde teelbal aan te pas komt ( en dat is voorzeker niet gezond ) . Zo bezien dus wel een eerder vrouwvriendelijke bezigheid.
Wat er ook van zij, het is niets voor mij ...
en ik vermoed ( maar daar kan ik mij in vergissen ) ook niet voor onze vrienden.
En moest ik mij vergissen dan heb ik( zoals je ziet op de afbeelding ) al een geschikt cadeau voor onze moedige sporters
Wie leeft zal zien...

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home