Louis Mostaard

De hetze over de nieuwe benaming van de luchthaven van Deurne . "Brussels North" naar analogie met Charleroi " Brussels South " is actueel. Waarom niet meteen Belgium vervangen door Brussels ?
Te zot om los te lopen dus. Gent wordt voortaan beter "Brussels West" , Brugge "Brussels Far West" .en Oostende misschien " Brussels very far West ".. .
Over Charleroi gesproken, de komst van Ryan air heeft de luchthaven aldaar geen windeieren gelegd. Hetzelfde effect kan Antwerpen natuurlijk niet verhopen wegens te korte runway. Een blitse nomenclatuur zal daar geen verandering inbrengen.
Doet me eraan denken dat ik als kind vele jaren een flink deel van mijn " grote vakanties" in de omgeving van Charleroi doorgebracht heb. " Charleroi North "zou men nu zeggen, toen heette dat nog Fleurus, Farciennes en Chatelineau.
Dat kwam , doordat tijdens het interbellum van de vorige eeuw, een tak van mijn familie langs grootmoederszijde ( haar zus ) geimmigreerd is ( om economische redenen ) naar het toenmalig relatief welvarend Wallonië ( steenkool ). In de jaren vijftig toen ik met de regio kennis maakte was het economisch verval evenwel al volop zichtbaar. De koolmijn ( Le Rotond ) in het kwartier werkte nog maar was ook al in afbouwfase en de terrils lagen er al mistroostig bij. Mijn tante had een volkscafé vlakbij de mijn ingang waar de mijnwerkers bij het wisselen van de ploegen het stof kwamen doorspoelen met meerdere " exports" of Rodenbachs of Vieux Temps...
Het was er in zekere zin een multiculture samenleving avant la lettre " zonder fundamentalisme of godsdienstfanatisme ". De allochtonen waren trouwens in hoofdzaak Europeanen met dezelfde historische culturele waardenpatronen, vandaar !. In al de jaren dat ik er kwam ( 5-6 jaar ) is mij nooit een multiculturele spanning, zoals wij die nu kennen , ter ore gekomen. Italiens, Siciliens, Sardes, Espagnols, Portugues, Roumains, Flamands... woonden in de " cité " , hadden geen luxe en werkten ook niet al te veel meer, wegens sluitingsproces van de mijnen dat reeds was ingezet en wegens de talrijke " stoflong" slachtoffers die in de ziekteverzekering werden geplaatst. Overigens waren zowel de Walen als de gastarbeiders gastvrij , tolerant en geintegreerd.
Ik houd er positieve herinneringen aan over. Met mijn familie sprak ik vlaams en door de cafégasten leerde ik gebroken Frans-Waals. De mijnramp in Marcinelle ( 1956) met honderden slachtoffers veroorzaakte een schokgolf door de regio en blijft daardoor voor altijd in mijn geheugen gegrift. In de loop der jaren is het contact verwaterd, eigenlijk spijtig.
De hit ( op de Rock-Ola jukebox ) was toen : " un clair de lune à Maubeuge " ( naast de opkomende R&R uiteraard ) . De cafe werd elke morgen rond zes uur door " maraine" geschuurd met bruin zeep, de dubbele deur stond altijd uitnodigend open ( want het was zomer ) ik kan mij het aroma van bruine zeep, sigarettenrook en verschraald bier nog voor de geest halen. Een vaste stamgast had als bijnaam "Louis Mostaard" , dronk gans de dag maar werd niet uitgesproken meer of minder dronken... heel oud is hij wel niet geworden.

En toch ...it was a good time to be young there...

Ik was een kind, hoe kon ik weten....