Vloeistof

Veertien dagen Frankrijk met vrouw en kleinkind. Wat kan een mens meer wensen ? Simpel ! Mooi weer natuurlijk ! Voor de tweede keer dit jaar werd het een schrale oogst wat de zon betreft. Doenbaar, dat wel , maar na een afgelaste Ryan-airvlucht bij vertrek, wegens staking van de secteur publique en France, met als gevolg een onverrichterzake trip naar Charleroi en dure taxi-rit terug, om dan daags nadien maar zoals vanouds met eigen wagen te gaan maakt je toch niet bepaald vrolijk. Dus enigzins zenuwachtig gedoe ( annulatie huurwagen, formaliteiten om terugbetalingen te bekomen, reserveringskosten die zo wie zo verloren zijn, 189 euro taxi-kost, verzekering niet van toepassing...) . om maar te zeggen dat je dan uiteindelijk bij aankomst na twee dagen minstens verwacht dat het weer er beter is dan hier... niet dus !

Al bij al een eerder vochtige aangelegenheid, nog geaccentueerd door de dagelijkse portie " in de vloeistof staan " in het gemeentelijk zwembad ". Ik vraag mij dan soms af of het langdurig onderdompelen van lichaamsdelen in chloor-diwaterstofoxide wel zo'n weldadige impact heeft, maar aangezien mijn jongste boy zich deze vragen niet stelt en geniet van de waterpret, ga ik er zelf ook maar niet te diep op in. Een echt natuurlijke biotoop voor de mens is het echter duidelijk niet.

Ach, over korte tijd gaan we terug , wedden dat de zon dan alles terug goed maakt ?