dreams

Mijn inspiratie blijft op een laag pitje branden. Mijn activiteitsgehalte is dan ook navenant. Nochtans aan voorbeelden en stimuli ontbreekt het niet. Zo ging ik gisteren de aanwinst bekijken van een vriend , die weldra ook tot het problematisch segment van de vergrijzende bevolking behoort. Niet dromen, maar doen is zijn motto ! Hij heeft zowaar een classic Morgan oldtimer gekocht. Ik geef toe , het is een prachtig speelgoed, met wellicht nog maanden knutselbezigheidstherapie in petto. Een lichte afgunst maakte zich zelfs van mij meester toen ik achter het stuur 'kroop'. En dan komt meteen uiteraard de onvermijdelijke aandrang om ook een gelijkaardige stap te zetten.

Verleidelijk...

Nee, ik doe het niet, ik zou er het geduld niet voor hebben.

Toch laat de gedachte mij niet helemaal onberoerd.Soms is het verbazingwekkend dat een mens zich nog niet beter kent na 60 jaar ervaring... Het heeft toch wel iets , en waarom zou ik het niet doen ? Het is nu of nooit...Wel , ik zal het u zeggen : ik ben geen perfectionist, geen detaillist, niet ordelijk genoeg en te lui.

Bovendien ligt de " franse slag ' mij meer dan de " british style ' . ( vraag mij niet waarom )Slotsom: geen Britse classic car ! Ik vraag wel eens aan E. om een ritje te doen. punt!